RIJN

Zoals de Lorelei om schepen, vouwt zij
haar randen, vlijmend scherp, om mij
heen. Zij vijlt en slijpt tot ik meander,
knijpt mannen fijn tot kiezelsteen.

Ik heb nooit begrepen waarom wij niet
van ijzer waren en als gevouwen bootjes
nog rivieren varen. Maar mannen veranderen
nou eenmaal niet, of enkel op papier.


DdD // Beek-Ubbergen // juni 14